سابقه و هدف: یائسگی با احتمال بروز
مشکلات بسیاری همراه است و تغذیه به عنوان یکی از عوامل موثر در کاهش این مشکلات مطرح
میباشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی آموزش تغذیه بر عملکرد تغذیهای و تعداد
گرگرفتگیهای زنان پریمنوپوز و منوپوز انجام گرفت.
مواد و روشها: این کارآزمایی بر روی
54 زن متاهل سالم پریمنوپوز و منوپوز 60-45 ساله شهرستان کلیبر انجام گرفت. نمونهها
با روش بلوکبندی تصادفی به دو گروه 27 نفره تخصیص داده شدند. گروه اول سه جلسه
آموزشی 45 الی60 دقیقهای بصورت هفتگی در ارتباط با تغذیه به روش سخنرانی دریافت
کردند و برای گروه کنترل مداخلهای انجام نگرفت. چکلیست ثبت تعداد گرگرفتگی و زیر
دامنه تغذیه پرسشنامه ПHPLP- توسط هر دو گروه قبل از
مداخله و 8 و 12 هفته
بعد از مداخله، تکمیل و بررسی گردید. محدوده نمره نیز از 40-10 بود. (6N2012111210324IRCT:)
یافته ها: در گروه
مداخله 27 نفر (100%) و در گروه کنترل 26 نفر (3/96 %) مطالعه را تا پایان ادامه
دادند. میانگین نمره پایه رفتار تغذیهای در گروه آموزش 4/3±7/14 و گروه کنترل 8/3±8/14، از نمره
قابل دستیابی 40-10 بود که تفاوت آماری معنیداری بین دو گروه وجود نداشت (910/0p=). با تعدیل نمره رفتار تغذیه ای قبل از مداخله، میانگین نمره
رفتار تغذیهای به طور معنیداری در گروه آموزش در پایان هفته 8 [001/0>,p
7/7 (0/9-4/6, 95%CI)]
و هفته 12پس از مداخله [001/0>,p(3/10-4/7) 9/8] بیشتر از
گروه کنترل بود (05/0>p).
همچنین با تعدیل تعداد گرفتگی قبل از مداخله، تفاوت معنیداری از نظر تعداد
گرگرفتگی بین دو گروه مداخله و کنترل در پایان هفته 8 [001/0=,p
(4/0- -
5/1-)1-] و هفته [001/0>,p
(5/1- - 1/3-)3/2-] پس از مداخله وجود داشت.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که آموزش تغذیهای در زنان منوپوز و
پریمنوپوز در بهبود رفتار تغذیهای و کاهش تعداد گرگرفتگی موثر میباشد. |